Structuring of smurfing detecteren

Kleine transacties gebruiken om witwassen te verbergen

Grote sommen illegaal geld witwassen

Structuring (smurfing): hoe criminelen kleine transacties gebruiken om witwassen te verbergen

Structuring, ook wel bekend als smurfing, is een methode die criminelen gebruiken om grote sommen illegaal geld wit te wassen door deze op te splitsen in kleine transacties. Dit doen ze om onder de radar van financiële instellingen en toezichthouders te blijven. Het idee achter smurfing is eenvoudig: door het bedrag op te delen en in kleine hoeveelheden te verdelen over verschillende banken, rekeningen of personen, wordt geprobeerd de regels voor rapportage te omzeilen.

smurfing, structuring en witwassen

Om buitenschot  van de fiscus te blijven worden grote sommen opgedeeld in kleinere bedragen.
Original illustration by macrovector_official – Edited by cryptobelastingen.com.

Vele kleintjes maken één groot.

Bij structuring maken criminelen misbruik van rapportagedrempels door grote sommen geld te verdelen in kleine transacties.

Dit zorgt ervoor dat afzonderlijke stortingen onschuldig lijken, maar gezamenlijk een effectief witwasnetwerk vormen. Deze methode blijft een grote uitdaging voor financiële instellingen en toezichthouders.

Bijvoorbeeld: als een bank een verplichte meldingsdrempel heeft van €10.000, kan een crimineel in plaats van één grote storting, meerdere kleinere stortingen van bijvoorbeeld €900 of €1.500 doen via verschillende filialen of personen. Deze stortingen lijken onschuldig, maar als ze samen worden gevoegd, kunnen ze leiden tot grote hoeveelheden witgewassen geld.

Smurfing wordt niet alleen toegepast bij traditionele banktransacties, maar ook binnen de cryptowereld, waar kleine overboekingen tussen verschillende wallets plaatsvinden.

Dit is een van de redenen waarom regelgeving zoals de FATF Travel Rule is ingevoerd: om zelfs kleine transacties te kunnen volgen en verdachte activiteiten vroegtijdig op te sporen.

Autoriteiten wereldwijd ontwikkelen steeds meer systemen om structuring te detecteren, waaronder geavanceerde transactiemonitoring en datakoppeling, zodat criminele netwerken moeilijker onopgemerkt kunnen blijven.

De lokroep van belastingvrij cashen: valkuilen voor cryptobeleggers

Ook cryptobeleggers proberen zo alles of een gedeelte buiten schot te houden.

Bijvoorbeeld door winsten in kleine hoeveelheden naar verschillende wallets of rekeningen te sturen. Hoewel dit tijdelijk kan helpen om detectie te vermijden, gebruiken toezichthouders steeds geavanceerdere methoden om transacties te traceren en verdachte patronen te ontdekken.

De risico’s van verborgen winsten en hoge boetes

Vroeg of laat worden deze activiteiten gedetecteerd, wat kan leiden tot hoge boetes.

Inbeslagname van tegoeden en zelfs strafrechtelijke vervolging zijn reële gevaren voor cryptobeleggers. Het is daarom van belang voor beleggers om zich aan de regels te houden en transparant te blijven in hun transacties, aangezien de kosten van ontwijking uiteindelijk veel hoger kunnen zijn dan de vermeende voordelen.

Voor kleine beleggers is de kans op directe inbeslagname laag, maar niet onmogelijk. Het hangt sterk af van de ernst van de overtreding en de houding van de belegger ten opzichte van de autoriteiten.