VASPs moeten klantidentiteiten verifiëren, gegevens bijhouden en deze delen met tegenpartijen bij het overmaken van geld.

Deze informatie helpt autoriteiten om verdachte transacties te detecteren en op te treden tegen illegale activiteiten. VASPs hoeven echter geen gegevens te delen met niet-verplichte entiteiten, zoals onhosted wallets.

Naleving van de regel houdt in dat systemen worden opgezet voor gegevensverzameling, verificatie en veilige overdracht, terwijl een balans wordt gezocht tussen privacy en regelgeving. Elk land kan iets andere vereisten hebben, maar wereldwijd staan VASPs voor technische en financiële uitdagingen om aan de normen te voldoen. Hoewel anonimiteit in de cryptowereld belangrijk is, brengt de Travel Rule de sector dichter bij traditionele financiële regels.

Door deze regelgeving verplicht te stellen, zorgt de FATF ervoor dat cryptobedrijven dezelfde anti-witwas- en anti-terrorismemaatregelen volgen als banken.

Wat kun je in hemelsnaam witwassen of financieren met 1.000 euro?

Dat roept inderdaad de vraag op. Hoewel het bedrag klein lijkt, hanteren regelgevers dit lage drempelbedrag omdat criminelen vaak werken met veel kleine transacties om onder de radar te blijven.

Door dit op te sporen, willen ze zogenoemde “structuring” of “smurfing” tegengaan, waarbij illegaal geld in kleine stukjes wordt verdeeld en via meerdere transacties het systeem binnensluipt. Het idee is dat zelfs kleine bedragen deel kunnen uitmaken van grotere criminele netwerken.